به گزارش خبرنگار گروه فرهنگی پایگاه خبری تحلیلی «شیرازه»، با توجه به تقارن خجسته آغاز سال ۱۴۰۴ با نام مبارک حضرت علی «ع»، از این پس، بامدادان را با انوار قدسی نهج‌البلاغه منور می‌سازیم.

حفظ امانت، چه به معنای خاص آن که حفظ سرمایه‌های مالی دیگران است و چه به معنای عام که پاسداری و حفاظت از تمام سرمایه‌های الهی، معنوی و مادی، فردی و اجتماعی است، از ارکان همه ادیان الهی بوده و است. 

حديث معروف: «إِنَّ اللهَ عَزَّ وَ جَلَّ لَمْ يَبْعَثْ نَبِيَّا إِلَّا بِصِدْقِ الْحَدِيثِ وَ أَدَاءِ الْأَمَانَةِ إِلَى الْبِرِّ وَ الْفَاجِرِ» دلیل روشنی بر این مطلب است. 

حفظ این امانت به قدری عظیم و سنگین و والاست که آسمان‌های برافراشته و کوه‌های عظیم استعداد تحمل آن را نداشت و انسان که اشرف مخلوقات بود با استعداد خدادادی این بار را بر دوش کشید، هر چند گروهی ناسپاس را ظلومان و جهولان را در پیش گرفتند و حق آن را ادا نکردند؛ ولی انبیا و اولیا و پویندگان راه آن‌ها این افتخار بزرگ را حفظ نمودند.

 نکته مهم این است که در منابع اسلامی حقوق زیادی را برای مسلمانان نسبت به یکدیگر ذکر شده است؛ ولی حفظ امانت فراتر از آن است و جزء حقوق بشر محسوب می‌شود.

لذا در حدیثی از امام صادق می‌خوانیم که در یکی از وصایایش فرمود: «اعْلَمْ أَنَّ ضَارِبَ عَلَى بِالسَّيْفِ وَ قَاتِلِهِ لَوْ إِثْمَنَني وَ اسْتَنْصَحَنِي وَ اسْتَشَارَنِي ثُمَّ قَبِلْتُ ذلِكَ مِنْهُ لأدِّيتُ إِلَيْهِ الْأَمَانَةَ؛ بدان اگر آن کس که علی را با شمشیر ضربه زد و به شهادت رساند، اگر امانتی نزد من می‌گذاشت یا نصیحتی می‌خواست یا مشورتی می‌طلبید و من از او می‌پذیرفتم امانت را در هر سه مورد رعایت می‌کردم».

این مسأله تا آن حد اهمیت دارد که به عنوان بهترین نشانهٔ شخصیت انسان و ایمان او شمرده شده، حتی فراتر از نماز و روزه و حج است.

در حدیث معروفی از پیامبر اکرم می‌خوانیم: «لا تَنْظُرُوا إِلَى كَثْرَةِ صَلَاتِهِمْ وَ صَوْمِهِمْ وَكَثْرَةِ الْحَجِّ وَ الْمَعْرُوفِ وَ طَنْطَنَتِهِمْ بِاللَّيْلِ وَ لَكِنِ انْظُرُوا إِلَى صِدْقٍ الْحَدِيثِ وَ أَدَاءِ الْأَمَانَة؛ تنها نگاه به فزونی نماز و روزه و کثرت حج و کارهای نیک آن‌ها وسر و صدای مناجاتشان در دل شب نکنید؛ بلکه به راستگویی و ادای امانت آنان بنگرید».
گواه صدق این حدیث نورانی تجاربی است که در طول عمر خود دیده‌ایم. 

بسیارند کسانی که در مسائل عبادی سخت‌کوش و کاملاً مقیّدند؛ ولی هنگامی که پای مسائل عالی مخصوصاً اموال کلان به میان می‌آید قدم‌هایشان می‌لرزد و می‌لغزند.

انتهای خبر/۲۲۴۲۲۴