به گزارش گروه فرهنگی پایگاه خبری تحلیلی «شیرازه»، به نقل از نوید شاهد فارس، شهید «داود آذریان» ۱۵ دی سال ۱۳۳۸ در شهرستان نی‌ریز دیده به جهان گشود. ۷ساله بود که راهی مدرسه شد.

 دوران ابتدایی و راهنمایی را با موفقیت گذراند. دوره دبیرستان را در رشته اقتصاد نیمه راه رها کرد. در ۱۸ سالگی به خدمت سربازی رفت. با آغاز جنگ تحمیلی و عضویت در سپاه پاسداران راهی جبهه جنگ شد. او فرمانده گروهان بود که سرانجام هفتم آبان سال ۱۳۶۱ در منطقه کوشک با اصابت ترکش به شهادت رسید. پیکر پاکش در گلزار شهدای نی‌ریز به خاک سپرده شد.

 وصیت  شهید «داود آذریان» به شرح زیر است:

 بسم الله الرحمن الرحیم

« یا أَییّهَا الَّذِینَ آمَنُوا کُونُوا قَوَّامِینَ لِلَّهِ»

«ای کسانی که ایمان آوردید شماها باید قیام‌کنندگان در راه خدا باشید.»

حفظ جمهوری اسلامی از حفظ یک فرد ولو امام عصر عج الله تعالی فرجه الشریف باشد اهمیتش بیشتر است برای اینکه امام عصر هم خود را فدا می‌کند برای اسلام امام خمینی.

 با درود فراوان به امام عصر عجل‌الله و درود بر امام خمینی و شهدای گلگون ایران. سلام بر مادر عزیزم و پدر مهربانم، سلام بر همگی شما ملت مبارز و کفرستیز ایران. سلام بر شما که با ایثار جان و مال خود نهال انقلاب را پروراندید. سلام بر شما که راه انبیاء را پیشه کرده و با دشمنان آن‌ها جنگیدید و سلام بر شما که خودتان را در نزد خداوند آبرومند ساختید.

 پس از گذشت ماه‌ها حضورم در جنگ حق علیه باطل که من لیاقتش را نداشتم که به سوی یاران حسین علیه‌السلام در جبهه بروم؛ فرصتی شد که ان‌شاءالله تا سه چهار روز دیگر با جمعی از برادران آموزشی سپاه به جبهه اعزام شوم و در این صورت لازم گردید جملاتی را به حضورتان تقدیم دارم و امیدوارم که صحبت‌هایم برداشتِ انتقاد نداشته باشد. چون من خیلی کوچک‌تر از آن هستم که بخواهم از شما انتقادی داشته باشم.

 آری مادر عزیزم و پدر مهربانم، من در زندگی همیشه باعث رنج و درد برای شما بودم و همیشه باعث ناراحتی شما می‌شدم. من بدترین فرزند در خانواده بودم و از اینکه فرزند خوبی نبودم امیدوارم که مرا ببخشید و همچنین امیدوارم که بعد از شهادت من، شما بهتر بتوانید در راه رسیدن به خدا و عبودیت او گام بردارید و بدانید که من در این راه آگاهانه قدم برداشتم و فقط هدفم الله و رسیدن به اوست.

من در این راه برای انتخاب هدفم آزاد بوده‌ام و انسان باید با اختیار خود و دلخواه خود معبود خویش را انتخاب کند. در رابطه با شعور و اختیار که این بشر با استفاده از شعور و اختیار خودش بنده مطلق خدا باشد و کسی که در راه عبودیت و بندگی و آگاهی و ساجدی همیشه در راه الله به‌پیش می‌رود و هر چه پیش می‌رود بیشتر به بندگی پی می‌برد و بیشتر عاشق الله می‌شود که امام می‌فرماید: ولی من خداست، من یک طلبه هستم.

انتهای خبر/