به گزارش گروه فرهنگی پایگاه خبری تحلیلی «شیرازه»، به تأسی از کلام مقام معظم رهبری که تأکید فرمودند: «قرآن کتاب زندگی است، نه فقط کتاب تلاوت. باید نسیم آیات قرآن در متن زندگی روزمره ما جریان یابد.»، ازاین‌پس بامدادان را با کلامی از قرآن کریم آغاز می‌کنیم تا روزمان بابرکت و معنویت عجین شود.

خداوند در آیه ۷ تا ۱۱ سوره ذاریات می‌فرماید:

وَ السَّماءِ ذاتِ الْحُبُکِ «۷» إِنَّکُمْ لَفِی قَوْلٍ مُخْتَلِفٍ «۸»

 سوگند به آسمانِ دارای راه‌ها (و زیبایی‌ها)ی بسیار. به‌درستی که شما در گفتار گوناگون (سرگردان) هستید.

 یُؤْفَکُ عَنْهُ مَنْ أُفِکَ «۹»

 هر که از حق منصرف گشت، (در آینده نیز) به انحراف کشیده خواهد شد.

 قُتِلَ الْخَرَّاصُونَ «۱۰» الَّذِینَ هُمْ فِی غَمْرَةٍ ساهُونَ «۱۱»

 مرگ بر دروغ‌زنان (که بی‌دلیل و برهان درباره قرآن و قیامت سخن می‌گویند). آنان که در بی‌خبری و غفلت غرق هستند.

نکته‌های آیه آیات ۷ تا ۱۱ سوره ذاریات

 «حبک» جمع «حبیکه» و «حباک» به سه معنای راه، زینت و اعتدال آمده است که برای هر یک از معانی آن برای توصیف آسمان در قرآن شاهدی وجود دارد:

 «لَقَدْ خَلَقْنا فَوْقَکُمْ سَبْعَ طَرائِقَ» «۱» ما بالای سر شما هفت راه آفریدیم.

 «زَییّنَّا السَّماءَ الدُّنْیا بِزِینَةٍ الْکَواککبِ» «۲» ما آسمان دنیا را با ستارگان، زینت دادیم.

 «وَ السَّماءَ رفع‌ها وَ وَضَعَ الْمِیزانَ» «۳» آسمان را برافراشت و توازن برقرار کرد.

 «یُؤْفَکُ» از «افک» به معنای منصرف ساختن و به انحراف کشاندن است؛ لذا به‌دروغ که انحراف از حقیقت و مایهٔ انحراف است، افک گویند.

 «خراص» از «خرص»، به سخنی گفته می‌شود که پایه علمی ندارد و بر اساس گمان، تخمین و حدس است. «غَمْرَةٍ» به آب فراوانی گفته می‌شود که عمق آن پیدا نباشد و مراد از آن در اینجا جهالت و نادانی عمیقی است که انسان را فراگیرد.

 عدّه‌ای کارشان شایعه‌سازی بر اساس حدس، پندار، القای بافته‌های خود به دیگران و ایجاد تردید در آنهاست. معمولاً شایعه را دشمن سفارش می‌دهد، منافقان تولید می‌کنند و افراد ساده‌لوح می‌پذیرند.

 امام باقر علیه‌السلام در باره «یُؤْفَکُ عَنْهُ مَنْ أُفِکَ» فرمودند: کسی که از ولایت اهل‌بیت پیامبر علیهم‌السلام منحرف و سرپیچی کند، از بهشت بازخواهد ماند. «۱»

پیام‌های آیات ۷ تا ۱۱ سوره ذاریات

 ۱- کسی که اهل منطق نباشد، ثباتی نداشته و هر لحظه حرفی می‌زند؛ لذا راه مستقیم یکی است، ولی بی‌راهه زیاد. عقیده حقّ یکی است، ولی ناحق زیاد. «إِنَّکُمْ لَفِی قَوْلٍ مُخْتَلِفٍ»

 ۲- مخالفان، درباره پیامبر اکرم صلی‌الله علیه و آله سخنان مختلفی می‌گفتند، از قبیل: شاعر، کاذب، شاگرد دیگران، جادوگر، جادو شده، مجنون، کمک‌گیرنده از دیگران، بازگوکننده افکار و افسانه‌های پیشینیان و امثال آن. «إِنَّکُمْ لَفِی قَوْلٍ مُخْتَلِفٍ»

 ۳- هر انحراف، لغزش و گناهی، زمینه‌ساز انحرافات، لغزش‌ها و گناهان دیگری است. «یُؤْفَکُ عَنْهُ مَنْ أُفِکَ»

 ۴- سخن‌گفتن بی‌دلیل و بی‌اساس و تکیه بر حدس و گمان، زمینهٔ دریافت لعنت الهی است. «قُتِلَ الْخَرَّاصُونَ»

 ۵- نفرین و شعار مرده باد... شعاری قرآنی است. «قُتِلَ الْخَرَّاصُونَ»

 ۶- جامعه اسلامی باید با قاطعیّت، افراد نااهل را طرد نماید. «قُتِلَ الْخَرَّاصُونَ»

 ۷- حدس و گمان و اشتباه، گاهی برای افراد پیدا می‌شود، لیکن خطر آنجاست که کار انسان، حدس‌زدن و عمر انسان در خطا و غفلت غرق باشد. الْخَرَّاصُونَ... فِی غَمْرَةٍ ساهُونَ .. (تکیه‌گاه انسان باید علم و دانش باشد، نه حدس و گمان)

 ۸- کسی که در غفلت و اشتباه غرق‌شده و در دنیای حدس و خیال زندگی می‌کند، ارزش حیات و زندگی ندارد. «قُتِلَ الْخَرَّاصُونَ الَّذِینَ هُمْ فِی غَمْرَةٍ ساهُونَ»

 «۱». کافی، ج ۱، ص ۴۲۲.

 تفسیر نور (۱۰ جلدی)، ج ۹، ص: ۲۴۵

انتهای خبر/