
شهید «روحاله غفاری» در وصیت خود مینویسد:
راه حسين از بزرگ راهها بيرون نخواهد رفت
شهید «روحاله غفاری» در وصیتنامه خود میگوید: راه حسین علیهالسلام هرگز از بزرگراهها بیرون نخواهد رفت و همیشه به جا است، ولی خدا را شکر میکنم که در زمان حضرت مهدی (عج) زیستهام و اینک جان دادهام.
به گزارش خبرنگار گروه فرهنگی پایگاه خبری تحلیلی «شیرازه» به نقل از نوید شاهد، شهید «روحاله غفاری» ۲۰ آذر سال ۱۳۴۶ در روستای جروق شهرستان کازرون دیده به جهان گشود.
پس از طی دوران طفولیت تحصیلات ابتدایی خود را در روستای دشت ارژن گذراند. در ایام جنگ تحمیلی راهی جبهه شد و سرانجام ۳۱ شهریور سال ۱۳۶۳ در سنگر جبهه جزیره مجنون به شهادت رسید. پیکر پاکش در گلزار شهدای جروق کازرون به خاک سپرده شد.
متن وصیت «۱» : اکنون، کمال معرفت و حقیقت را در خویش میبینم
« به نام خدا ولاَ تَحْسَبَنَّ الَّذِینَ قُتِلُواْ فِی سَبِیلِ اللّهِ أَمْوَاتاً بَلْ أَحْیَاء عِندَ رَبِّهِمْ یُرْزَقُونَ.»
«گمان مبرید آنان که در راه خدا کشته شدند، مردگاناند؛ بلکه آنها زنده هستند و نزد پروردگارشان روزی میخورند.»
با نام خدا و سلام بر مهدی موعود (عج) و نایب بر حقش امام خمینی، سلام و درود فراوان بر خانوادههای شهدا، معلولین و مجروحین و اسراء و سلام و درود فراوان بر ملت همیشه بیدار و شهیدپرور ایران.
الان که این وصیتنامه را مینویسم، میخواهم عازم جبهه شوم، میخواهم خودم را آماده کنم برای نبردی بیامان بر علیه کفر جهانی.
الان کمال معرفت و حقیقت را در خویش میبینم که بتوانم به ندای سعادتمند حسین زمان، خمینی کبیر لبیکگویم، الان فهمیدهام که حق چیست و چگونه باید از حق طرفداری کرد وعاقبت حقپرستی چیست.
میخواهم به دشمنان ثابت کنم که راه حسین علیهالسلام هرگز از بزرگراهها بیرون نخواهد رفت و همیشه به جا است، گرچه من نتوانستم بر نفسم مسلط شوم، ولی خدا را شکر میکنم که در زمان حضرت مهدی (عج) زیستهام و اینک جان دادهام.
خدایا تو را به حق سرخ تشیع قسم میدهم که یکلحظه ما را به حال خود وامگذار، خدایا تو قادر و ناظری.
خدمت پدر عزیز سلام میرسانم. پدر عزیز گرچه تو در زیر بارهای سنگین زمان و در زیر بار مشکلات عمر خویش را سپری کردید، ولی خداوند زحمات شما را جبران کرد.
پدر جان من که نتوانستم خدمتی برای شما انجام دهم؛ ولی امیدوارم که پروردگار زحمات بیپایان شما را جبران نماید. پدر جان باید مشکلات را تحمل کرد تا به آسایش و خوشبختی رسید سعادت واقعی در زیر سایه اسلام است همانطور که بهشت در زیر سایه شمشیرهاست.
پدر جان هیچ ناراحت من نباش؛ چون امانتی که در نزد شما بودم و اینک خداوند امانت خویش را تحویل گرفته شما هم خداوند را شکر کنید که هدیهای از طرف خداوند نزد شما امانت بوده و اینک توانستهاید آن امانت را به صاحبش باز گردانید.
پدر جان این راهی بود که انبیا به ما آموختهاند و ما هم باید به دیگران بیاموزیم، پدر جان اگر تو سعادت فرزندت را میخواستی، فرزندت به آرزوی نهائی خویش رسیده است.
انتهای خبر/
لینک کوتاه خبر
برچسبها
نظر / پاسخ از
هنوز نظری ثبت نشده است. شما اولین نفری باشید که نظر میگذارید!