به گزارش خبرنگار گروه فرهنگی پایگاه خبری تحلیلی «شیرازه»، ازاین‌پس بامدادان را با آیاتی از قرآن کریم منور می‌سازیم. امید به آنکه نسیم آیات قرآن در متن زندگی روزمره ما جریان یابد؛ چراکه به فرموده مقام معظم رهبری، قرآن کتاب زندگی است؛ نه فقط کتاب تلاوت.

 آیه ۱ سوره ممتحنه به همراه معنا و پیام‌های تفسیر نور این آیه به شرح زیر است:

« یَا أَییّهَا الَّذِینَ آمَنُوا لَا تَتَّخِذُوا عَدُوِّی وَعَدُوَّکُمْ أَوْلِیَاءَ تُلْقُونَ إِلَیْهِمْ بِالْمَوَدَّةِ وَقَدْ کَفَرُوا بِمَا جَاءَکُمْ مِنَ الْحَقِّ یُخْرِجُونَ الرَّسُولَ وَإِییّاککمْ ۙ أَنْ تُؤْمِنُوا بِاللَّهِ رَبِّکُمْ إِنْ کُنْتُمْ خَرَجْتُمْ جِهَادًا فِی سَبِیلِی وَابْتِغَاءَ مَرْضَاتِی ۚ تُسِرُّونَ إِلَیْهِمْ بِالْمَوَدَّةِ وَأَنَا أَعْلَمُ بِمَا أَخْفَیْتُمْ وَمَا أَعْلَنْتُمْ ۚ وَمَنْ یَفْعَلْهُ مِنْکُمْ فَقَدْ ضَلَّ سَوَاءَ السَّبِیلِ»

ای اهل ایمان! دشمنان من و دشمنان خودتان را دوستان خود مگیرید، شما با آنان اظهار دوستی می‌کنید، درحالی‌که آنان به طور یقین به آنچه از حق برای شما آمده کافرند، و پیامبر و شما را به‌خاطر ایمانتان به خدا که پروردگار شماست [از وطن] بیرون می‌کنند، [پس آنان را دوستان خود مگیرید].

 اگر برای جهاد در راه من و طلب خشنودیم بیرون‌آمده‌اید [چرا] مخفیانه به آنان پیام می‌دهید که دوستشان دارید؟ درحالی‌که من به آنچه پنهان می‌داشتید و آنچه آشکار کردید داناترم، و هر کس از شما با دشمنان من رابطه دوستی برقرار کند، مسلماً از راه راست منحرف شده است.

 تفسیر نور؛ سیمای سوره ممتحنه

 این سوره در مدینه نازل شده و دارای ۱۳ آیه است. به‌خاطر آیه دهم که درباره امتحان زنان مهاجر است، آن را «ممتحنه» نام گذارده‌اند.
 محتوای این سوره دربارهٔ محبّت به خداوند متعال و نهی از دوستی با دشمنان اوست و به مسلمانان سفارش می‌کند که حضرت ابراهیم علیه‌السلام را به‌عنوان الگوی خود قرار دهند و از او سرمشق بگیرند.

 از میان ۱۱۴ سورهٔ قرآن کریم، در آغاز نُه سوره به مسأله دشمن‌شناسی توجّه شده است؛ سوره‌های برائت، احزاب، محمّد، ممتحنه، منافقون، معارج، بیّنه، کافرون و مسد.

 در قرآن، آیات دشمن‌شناسی بیش از آیات‌الاحکام است. ۱۹۱ مرتبه واژهٔ «ضَلَّ»، پانصد و بیست و یک‌مرتبه واژهٔ «کفر»، ۳۷ مرتبه واژهٔ «نفاق» و ۴۵ مرتبه واژهٔ «صدّ» آمده است.

 جلد ۹ - صفحه ۵۷۰
 نکته‌ها
 کلمهٔ «عدو» هم به یک نفر و هم به گروهی از افراد اطلاق می‌شود، ولی در اینجا مراد، گروه است؛ زیرا در مقابل آن، کلمهٔ «أَوْلِیاءَ» که جمع است، به‌کاررفته است. «۱» 
 «۱». تفسیر المیزان.
 جلد ۹ - صفحه ۵۷۱
 مراد از اخراج پیامبر صلی‌الله علیه و آله و مسلمانان، بدرفتاری با آنان بود تا جایی که پیامبر و مسلمانان برای رهایی از بدرفتاری کفّار، خودشان از مکّه خارج شدند. «۱» 

انتهای خبر/