به گزارش گروه فرهنگی پایگاه خبری تحلیلی «شیرازه»، به نقل از فارس، پیامبر (ص) می‌فرمایند: «اَهلُ القُرآنِ اَهلُ اللهِ وَخاصَّتُهُ» اهل قرآن اهل خدا و خاصان بارگاه اویند.

«مجمع‌البیان ۱/۱۵» صفحه ۱۹۱ قرآن با بیان مهلت خدا به گنه‌کاران آغاز می‌شود و می‌فرماید که هر کس از این گناه بزرگ توبه کند، خدا او را می‌بخشد، در اینجا منظور از گناه بزرگ فرار از جنگ است. زیرا گروهی از مسلمانان از جنگ گریختند اما پیامبر(ص) آنها را فراخواند و توبه آنها را پذیرفت.

سپس خدا فرمان می‌دهد که مشرکان حق ورود به مسجدالحرام را ندارند. خدا مشرکان را نجس خطاب می‌کند که منظور هرگونه آلودگی ظاهری و باطنی را شامل می‌شود، البته اینجا مراد از نجس بودن، شرک درونی افراد است و خدا می‌فرماید که اینها حق ورود به مسجدالحرام را ندارند.

اهمیت طهارت چه ظاهری و چه باطنی تا جایی است که در تفاسیر بیان شده است که در اندلس از همین حربه استفاده استفاده کردند و پس از چند قرن، حکومت مسلمانان بر اندلس به پایان رسید.

آن‌ها از نداشتن طهارت باطنی توسط جوانان سو استفاده کرده و آن‌ها را در انواع فساد و فحشا غرق کردند و اینگونه پایه‌های حکومت اسلامی در آندلس سست شد و نهایتاً با کمترین نزاع و درگیری این منطقه مهم از حاکمیت مسلمانان خارج شد.در واقع این هشدار خدا مبنی بر جلوگیری از ورود کفار به مسجدالحرام از آنجایی مهم است که خدا می‌خواهد بفهماند که ناپاکی زمینه انحراف است و نهایتاً به سقوط ختم می‌شود.