به گزارش گروه فرهنگی پایگاه خبری تحلیلی «شیرازه»، باتوجه‌به تقارن خجسته آغاز سال ۱۴۰۴ با نام مبارک حضرت علی علیه‌السلام، از این پس بامدادان را با انوار قدسی نهج‌البلاغه منور می‌سازیم.

امام علی علیه‌السلام در حکمت ۴۵ نهج‌البلاغه فرموده‌اند:

«لَوْ ضَرَبْتُ خَیْشُومَ الْمُؤْمِنِ بِسَیْفِی هَذَا عَلَی أَنْ یُبْغِضَنِی مَا أَبْغَضَنِی، وَ لَوْ صَبَبْتُ الدُّنْیَا بِجَمَّاتِهَا عَلَی الْمُنَافِقِ عَلَی أَنْ یُحِبَّنِی مَا أَحَبَّنِی؛ وَ ذَلِکَ أَنَّهُ قُضِیَ، فَانْقَضَی عَلَی لِسَانِ النَّبِییِ الْأُمِّییِ صلی الله علیه وآله أَنَّهُ قَالَ: "یَا عَلِییُ لَا یُبْغِضُکَ مُؤْمِنٌ وَ لَا یُحِبُّکَ مُنَافِقٌ»

اگر با شمشیرم بر بینی مؤمن بزنم که دشمن من شود، با من دشمنی نخواهد کرد و اگر تمام دنیا را به منافق ببخشم تا مرا دوست بدارد، دوست من نخواهد شد و بدان جهت است که قضای الهی جاری شد و بر زبان پیامبر صلی‌الله علیه و آله و سلّم گذشت که فرمود: «ای علی مؤمن تو را دشمن نگیرد و منافق تو را دوست نخواهد داشت.

آن گاه امام علیه‌السلام به گفتاری از پیغمبر اکرم در این زمینه استناد می‌جوید و می‌فرماید: این به دلیل آن است که مقدر شده و بر زبان پیامبر اُمّی و درس نخوانده جاری شده که فرمود: ای علی! هیچ مؤمنی تو را دشمن نمی‌دارد و هیچ منافقی تو را دوست نخواهد داشت.

جمله «قُضِیَ فَانْقَضَی عَلَی لِسَانِ النَّبِیِّ...» اشاره به این است که این حقیقت که مؤمنان هرگز علی را مبغوض نمی‌دارند و منافقان هرگز او را دوست نخواهند داشت نخست در علم الهی گذشته و مقدر گشته سپس بر لسان پیغمبر اکرم صلی الله علیه وآله جاری شده است.

از این حدیث شریف استفاده می‌شود که وجود مبارک امیرمؤمنان علی بن ابی‌طالب علیه‌السلام با آن معرفت بالا و آن صفات والا، معیار سنجش مؤمن و منافق بود.

مؤمنان که صفات خود را پرتوی از صفات آن بزرگوار می‌دیدند به مناسبت تجانس روحی و اعتقادی و اخلاقی به آن حضرت عشق می‌ورزیدند و منافقان که صفات و اعتقاد خود را در تضاد با صفات و معارف اعتقادی علی علیه‌السلام مشاهده می‌کردند بغض و کینه او را در دل می‌پروراندند.

راستی شگفت‌انگیز است که عالمان معروف اهل‌سنت این حدیث را در اکثر منابع خود آورده‌اند و درعین‌حال، غیر علی علیه‌السلام را بر او ترجیح داده‌اند.

اینکه امام علیه‌السلام می‌فرماید: اگر خیشوم مؤمن «خیشوم به معنای نقطه بالای بینی است که اگر قطع شود در واقع تمام بینی قطع شده» را با شمشیر بزنم مرا مبغوض نخواهد داشت» برای این است که مؤمن می‌داند به‌یقین در آن مصلحتی بوده.

نیز اینکه می‌فرماید: مفهومش این است که منافقان به‌قدری تعصب و کینه و عداوت دارند که تمام دنیا را هم اگر به آن‌ها بدهند دست از راه و روش زشت و انحرافی خود بر نمی‌دارند.

انتهای خبر/۲۲۴۲۲۴