به گزارش گروه فرهنگی پایگاه خبری تحلیلی «شیرازه»، شهید «عبدالنبی میرزایی» پانزدهم فروردین سال ۱۳۴۱ در خانواده‌ای مذهبی و کشاورز در روستای نرمون بردنگان شهرستان ممسنی دیده به جهان گشود.

تحصیلات ابتدایی را در زادگاهش و دوره راهنمایی را در شهرستان قائمیه گذراند و تحصیلات دبیرستان را در نورآباد ممسنی به پایان رساند. سال ۱۳۶۰ از طریق بسیج شهرستان به‌صورت داوطلبانه عازم جبهه‌های جنگ شد و در عملیات آزادسازی بستان شرکت کرد.

سال ۱۳۶۲ ازدواج کرد که حاصل آن ۳ فرزند بود. او به سمت فرماندهی گردان امام حسین «ع» تیپ ۴۶ الهادی «ع» منصوب شد و پس از مدتی مسئولیت‌محور آبادان را نیز برعهده گرفت و با حفظ سمت سرپرستی گردان کمیل «تخریب» را عهده‌دار شد.

پس از پذیرفتن قطعنامه ۵۹۸ او مأموریت پاک‌سازی منطقه آبادان که از کانال مصنوعی تا دهانه خلیج‌فارس بود را بر عهده گرفت، نهم مهرماه ۱۳۷۰ در حال خنثی‌کردن مین بود که با انفجار آن به‌شدت مجروح شد و پس از تحمل سیزده سال رنج و مشقت سرانجام ۱۴ مهرماه ۱۳۸۳ در شیراز آسمانی شد.

متن وصیت عبدالنبی میرزایی به شرح زیر است:

بسم‌الله الرحمن الرحیم

پدرم و مادرم سلام. سلامتی برخاسته از ته قلبم را با دلی گرم به حضور شما می‌رسانم. امیدوارم که این فرزند حقیر و کوچک خود را ببخشید.

اگر نتوانستم در ایام جوانی تا کنون در عوض زحمت‌های بی‌شمار و بی‌پایان شما را تلافی نمایم؛ اما امیدوارم که با خون خود بتوانم کاری برای شما انجام داده باشم و همین برای شما کافی است که توانسته باشید فرزندی را در راه خدا هدیه دهید.

پدر و مادر مهربان و گرامی، نور چشمم، آرام‌بخش روحم امیدوارم که مرا حلال کنید و ببخشید. خواهرانم و برادرانم را همچون زینب و حسین‌وار به بارآورید و از جبهه آمدن آنها جلوگیری ننمایید و آن‌ها را آزاد بگذارید تا در راه خدا جهاد کنند.

برادران و خواهران همیشه مؤدبانه با هر کس بنشینید و بلند شوید. در همه کارهای خود هوشیار باشید و با اخلاقی خوب و خلقی خوش با همه برخورد کنید و با زبان خوش با مردم رفتار کنید و به بزرگان احترام بگذارید و به کوچک‌ها رحم کنید و همیشه به یاد خدا باشید و نماز را یک‌لحظه فراموش نکنید و از یاد خدا غافل مباشید و تقوا را مایه زندگی خویش قرار دهید که هر انسانی به واسطه تقوا می‌تواند به خدای خویش برسد.

لذا همیشه به یاد خدا و رضای خدا قدم و قلم و زبان بگشایید و حق کسی را طالب نباشید و همیشه دنباله‌رو حق باشید و به‌خاطر هر مسئله‌ای که باشد نکند خدای‌ناکرده ناحق بگویید که اگر این مطالبی را که گفته‌ام عمل نکنید و سرمنشأ زندگی خودتان قرار ندهید شما را حلال نخواهم کرد. امیدوارم که در هر دو جهان مایه افتخارم باشید.

به امید پیروزی خون بر شمشیر.

آخر ماه رمضان در اهواز، مورخه ۳۰ خردادماه ۱۳۶۶.

انتهای خبر/