به گزارش گروه سیاسی پایگاه خبری تحلیلی «شیرازه»، به نقل از صدا و سیما، کاظم غریب‌آبادی معاون حقوقی و بین‌الملل وزارت خارجه ایران روز چهارشنبه به وقت محلی در نشست شورای امنیت درباره وضعیت خاورمیانه از جمله موضوع فلسطین گفت: غزه همچنان نماد پرصلابت مقاومت خلل‌ناپذیر و تجسم آشکار بی‌عدالتیِ پایدار است. این حقیقت در استقامت شگفت‌انگیز مردمی تجلی یافته است که طی ۲۲ ماه، بی‌وقفه در معرض جنایات رژیم تروریستی اسرائیل قرار داشته‌اند.

وی افزود: تهدید ناشی از رژیم اسرائیل صرفاً به غزه و فلسطین محدود نمی‌شود. شورای امنیت نباید در برابر نسل‌کشی و تجاوز سکوت اختیار کند. حمایت از غیرنظامیان و حفظ صلح، الزاماتی حقوقی و اخلاقی هستند، نه گزینه‌هایی سیاسی. کوتاهی در اقدام، نه‌تنها خیانتی به مردم فلسطین خواهد بود، بلکه اعتبار این شورا و آینده‌ی نظم حقوقی بین‌المللی را به طور جبران‌ناپذیری مخدوش خواهد ساخت.

معاون وزیر خارجه ایران اضافه کرد: آنچه در غزه در حال وقوع است، یک منازعه‌ی متقارن میان طرفین نیست، بلکه نابودی سازمان‌یافته و نظام‌مند یک جمعیت غیرنظامیِ تحت محاصره توسط یک رژیم اشغالگر است که با حمایت و چتر حفاظتی ایالات متحده آمریکا به این جنایات ادامه می‌دهد.

غریب‌آبادی تأکید کرد: این صرفاً یک بحران نیست؛ بلکه فاجعهٔ انسانیِ تعیین‌کنندهٔ عصر ماست. گسترهٔ رنج، مصونیت عامل متجاوز و فلج بودن جامعهٔ بین‌المللی، حاکی از فروپاشی کامل نظام پاسخگویی در نظم بین‌الملل کنونی است.

دیپلمات ارشد جمهوری اسلامی ایران تصریح کرد: علاوه بر این، ایالات متحده آمریکا، در کنار رژیم اسرائیل، در حال حاضر منشأ اصلی بی‌ثباتی و ناامنی در منطقه بوده و تهدیدی بزرگ علیه صلح و امنیت بین‌المللی محسوب می‌شود. از این رو، نمایندهٔ آمریکا در هیچ موقعیت اخلاقی، سیاسی یا حقوقی نیست که بتواند جمهوری اسلامی ایران را موعظه یا سرزنش نماید.

متن کامل سخنان کاظم غریب‌آبادی معاون حقوقی و بین‌الملل وزارت خارجه جمهوری اسلامی ایران به شرح زیر است: 

بسم‌الله الرحمن الرحیم

آقای رئیس.

در حالی در برابر این شورا سخن می‌گوییم که نظم حقوقی بین‌المللی در حال فروپاشی است و منشور ملل متحد به‌گونه‌ای فزاینده مورد تضعیف و تخریب قرار گرفته است.

در طول دو سال گذشته، جهان با خشم فزاینده‌ای شاهد قساوت و سبعیت رژیم اسرائیل علیه مردم فلسطین بوده است: ده‌ها هزار تن کشته یا مجروح شده‌اند، بیمارستان‌ها و مدارس بمباران گردیده‌اند، کارکنان سازمان ملل و امدادگران به قتل رسیده‌اند، میلیون‌ها نفر آواره شده‌اند، و گرسنگی به‌مثابه سلاح علیه یک جمعیت کامل به کار گرفته شده است. این جنایات همچنان بدون وقفه ادامه دارد و روزبه‌روز تشدید می‌شود.

امروز، وضعیت به‌مراتب فاجعه‌بارتر شده است. رژیم اسرائیل شیوه‌ای نظام‌مند برای کشتار طراحی کرده است؛ به نحوی که غیرنظامیان گرسنه را آگاهانه و عامدانه در حالی که در صف دریافت کمک‌های نجات‌بخش ایستاده‌اند، هدف قرار می‌دهد. این صرفاً بی‌رحمی نیست؛ بلکه قتل‌عامی از پیش طراحی‌شده و برنامه‌ریزی‌شده است.

آنچه در غزه در حال وقوع است، یک منازعه‌ی متقارن میان طرفین نیست، بلکه نابودی سازمان‌یافته و نظام‌مند یک جمعیت غیرنظامیِ تحت محاصره توسط یک رژیم اشغالگر است که با حمایت و چتر حفاظتی ایالات متحده آمریکا به این جنایات ادامه می‌دهد.

این صرفاً یک بحران نیست؛ بلکه فاجعهٔ انسانیِ تعیین‌کنندهٔ عصر ماست. گسترهٔ رنج، مصونیت عامل متجاوز و فلج‌بودن جامعهٔ بین‌المللی، حاکی از فروپاشی کامل نظام پاسخگویی در نظم بین‌الملل کنونی است.

از اکتبر ۲۰۲۳ تاکنون، بیش از ۵۷۰۰۰ فلسطینی که اکثریت آنان را زنان و کودکان تشکیل می‌دهند، به شهادت رسیده‌اند. نزدیک به دو میلیون نفر به طور اجباری آواره شده‌اند. تمامی غزه به تلی از ویرانی بدل گشته است. بیمارستان‌ها، پناهگاه‌های سازمان ملل، مدارس و زیرساخت‌های حیاتی، به طور عامدانه هدف قرار گرفته‌اند. گرسنگی به‌مثابه سلاح جنگی مورد استفاده قرار گرفته است.

آقای رئیس.

غزه همچنان نماد پرصلابت مقاومت خلل‌ناپذیر و تجسم آشکار بی‌عدالتیِ پایدار است. این حقیقت در استقامت شگفت‌انگیز مردمی تجلی یافته است که طی ۲۲ ماه، بی‌وقفه در معرض جنایات رژیم تروریستی اسرائیل قرار داشته‌اند.

در طول این دوره، رژیم صهیونیستی و دستگاه جنایت‌کار آن، از تمامی ابزارهای ممکن از جمله استفاده ابزاری شرم‌آور از تشنگی و گرسنگی برای سرکوب جمعیتی غیرنظامی و بی‌دفاع استفاده کرده‌اند. اما چنان‌که همواره دیده‌ایم، آنان در درهم‌شکستن ارادهٔ پولادین ملت فلسطین ناکام مانده‌اند.

هدف قرار دادن عامدانهٔ غیرنظامیان گرسنه، آنانی که در صف دریافت نان، آب یا کمک‌های بشردوستانه ایستاده‌اند، نقضی آشکار از حقوق بین‌الملل بشردوستانه، جنایت جنگی و جنایت علیه بشریت است.

جامعهٔ بین‌المللی و کشورهای غربی، به‌ویژه آنانی که خود را مدعی دفاع از حقوق بشر می‌دانند، نمی‌توانند دستان خود را از این همدستی بشویند. آنان باید در قبال سکوت خود، حمایت‌هایشان، و ریخته شدن خون بیش از یک‌هزار غیرنظامی که در به‌اصطلاح «مراکز توزیع کمک» ــ که به تله‌های مرگ تبدیل شده ــ به قتل رسیده‌اند، پاسخگو باشند؛ مراکزی که تحت حمایت ایالات متحده آمریکا و رژیم اسرائیل به صحنهٔ قتل‌عام بدل گشته‌اند.

کشورهای غربی همچنین در عمل به تعهدات خود ذیل مادهٔ مشترک یکِ کنوانسیون‌های ژنو و کنوانسیون منع نسل‌کشی، قصور کرده‌اند. حمایت‌های مستمر آنان نه‌تنها این جنایات را ممکن ساخته، بلکه مانعی اساسی در برابر ایفای وظایف این شورا در قبال صلح و امنیت بین‌المللی ایجاد کرده است.

در همین حال، اوضاع در کرانهٔ باختری اشغالی به طور مستمر رو به وخامت گذاشته است. گسترش شهرک‌سازی‌های غیرقانونی توسط رژیم اسرائیل، خشونت‌های سازمان‌یافتهٔ شهرک‌نشینان، و سیاست‌های نهادینهٔ آپارتاید، همگی ناقض مادهٔ ۴۹ کنوانسیون چهارم ژنو و قطعنامهٔ ۲۳۳۴ شورای امنیت بوده و بخشی از راهبردی گسترده‌تر برای اشغال دائمی و پاک‌سازی قومی به شمار می‌روند.

آقای رئیس.

تهدید ناشی از رژیم اسرائیل صرفاً به غزه و فلسطین محدود نمی‌شود. همان‌گونه که در بیانیهٔ روز گذشتهٔ خود در همین شورا به تفصیل تشریح نمودم، رژیم اسرائیل با همکاری کامل و همدستی آشکار ایالات متحده آمریکا، سلسله‌ای از حملات نظامی غیرقانونی و بی‌دلیل علیه جمهوری اسلامی ایران انجام داده است که تأسیسات هسته‌ای، زیرساخت‌های غیرنظامی و حیاتی را هدف قرار داده‌اند. این حملات منجر به تلفات غیرنظامی گردیده و تأسیساتی را که تحت پادمان آژانس بین‌المللی انرژی اتمی قرار دارند، مورد اصابت قرار داده‌اند. این اقدامات، نقضی صریح و فاحش از بند ۴ مادهٔ ۲ منشور ملل متحد و حقوق بین‌الملل عرفی به شمار می‌روند. کشورهای عضو متعددی، این اقدامات تجاوزکارانه را به‌عنوان تهدیدی جدی علیه صلح و امنیت منطقه‌ای و بین‌المللی به‌شدت محکوم کرده‌اند.

در همین حال، رژیم اسرائیل از طریق اشغال اراضی سوری، پیگیری الحاق غیرقانونی، و توسعهٔ شهرک‌سازی، که همگی در تعارض آشکار با منشور ملل متحد و قطعنامه‌های مربوطهٔ شورای امنیت قرار دارند، به نقض فاحش حاکمیت و تمامیت ارضی جمهوری عربی سوریه ادامه می‌دهد.

این رژیم همچنین به نقض مداوم توافق آتش‌بس با لبنان ادامه می‌دهد؛ از جمله از طریق ورود روزانه به حریم هوایی لبنان، انجام حملات کور و استمرار اشغال پنج موضع مرزی، که همگی نقض مستقیم قطعنامهٔ ۱۷۰۱ شورای امنیت محسوب می‌شوند.

علاوه بر این، رژیم اسرائیل اقدامات تجاوزکارانه‌ای علیه حاکمیت و تمامیت ارضی یمن انجام داده و زیرساخت‌های غیرنظامی آن کشور را هدف قرار داده است؛ امری که بحران انسانیِ از پیش وخیم در یمن را بیش از پیش تشدید کرده است.

آقای رئیس.

با توجه به این نقض‌های فاحش از سوی رژیم اسرائیل که تهدیدی روشن و فزاینده علیه صلح و امنیت منطقه‌ای و بین‌المللی به شمار می‌روند، ما از این شورا مصرّانه می‌خواهیم که فوراً و قاطعانه وارد عمل شود و خواستار برقراری فوری، بدون قید و شرط و دائمی آتش‌بس در غزه و کلیهٔ سرزمین‌های اشغالی فلسطین گردد؛ تضمین دسترسی بدون مانع به کمک‌های بشردوستانه، بازگشت ایمن آوارگان، و آزادی تمامی فلسطینیان که به‌صورت خودسرانه بازداشته شده‌اند را مورد تأکید قرار دهد؛ هرگونه طرح مربوط به جابه‌جایی اجباری، ایجاد مناطق حائل یا اسکان مجدد در کشورهای ثالث را قاطعانه رد کند؛ از عضویت کامل دولت فلسطین در سازمان ملل حمایت نموده و بر حق ملت فلسطین در تعیین سرنوشت خود، با پایتختی قدس شریف، تأکید نماید؛ عقب‌نشینی کامل رژیم اسرائیل از کلیهٔ سرزمین‌های اشغالی را اجرا نماید؛ اقدامات تجاوزکارانه و جنایات رژیم اسرائیل علیه ملت‌های منطقه، که در نقض آشکار منشور ملل متحد و اصول بنیادین حقوق بین‌الملل صورت گرفته‌اند، را محکوم کرده و رژیم صهیونیستی را به طور کامل مسئول بشناسد.

همچنین، از همهٔ کشورها، چه به‌صورت فردی و چه جمعی، می‌خواهیم که هر اقدامی را که در توان دارند برای اعمال فشار بر رژیم اسرائیل به‌منظور توقف جنایاتش به کار گیرند. در همین راستا، پیشنهاد می‌کنم که هر کشور، تعهدی مشخص، اعلام‌شده و عملی در این خصوص برای خود تعریف نماید و بدان پایبند بماند.

آقای رئیس.

شورای امنیت نباید در برابر نسل‌کشی و تجاوز سکوت اختیار کند. حمایت از غیرنظامیان و حفظ صلح، الزاماتی حقوقی و اخلاقی هستند، نه گزینه‌هایی سیاسی. کوتاهی در اقدام، نه‌تنها خیانتی به مردم فلسطین خواهد بود، بلکه اعتبار این شورا و آینده‌ی نظم حقوقی بین‌المللی را به طور جبران‌ناپذیری مخدوش خواهد ساخت.

آقای رئیس.

امروز، نمایندهٔ ایالات متحده آمریکا در تلاش مذبوحانه‌ای در مقابل این شورا سعی کرد تا واقعیت‌ها را تحریف نموده و اقدام تجاوزکارانهٔ کشور خود علیه تأسیسات هسته‌ای صلح‌آمیز جمهوری اسلامی ایران را مشروع جلوه دهد؛ وی کوشید برنامهٔ هسته‌ای ایران را به نادرستی تهدیدی علیه صلح و امنیت بین‌المللی معرفی کند. اما واقعیت‌ها روشن‌اند و به‌خوبی گویای خود هستند.

در نشست روز گذشتهٔ شورای امنیت، اینجانب به‌تفصیل به ریشه‌های وضعیت کنونی اشاره کردم. حملهٔ ایالات متحده آمریکا به تأسیسات هسته‌ای صلح‌آمیز ایران، نقضی آشکار از منشور ملل متحد، حقوق بین‌الملل، قطعنامهٔ ۲۲۳۱ شورای امنیت و قطعنامه‌های آژانس بین‌المللی انرژی اتمی بود. این اقدام همچنین ضربه‌ای جدی به رژیم جهانی عدم اشاعه وارد ساخت.

علاوه بر این، ایالات متحده آمریکا، در کنار رژیم اسرائیل، در حال حاضر منشأ اصلی بی‌ثباتی و ناامنی در منطقه بوده و تهدیدی بزرگ علیه صلح و امنیت بین‌المللی محسوب می‌شود. از این رو، نمایندهٔ آمریکا در هیچ موقعیت اخلاقی، سیاسی یا حقوقی نیست که بتواند جمهوری اسلامی ایران را موعظه یا سرزنش نماید.

سپاسگزارم آقای رئیس.

انتهای خبر/