به گزارش خبرنگار گروه فرهنگی پایگاه خبری تحلیلی «شیرازه»، ازاین‌پس بامدادان را با آیاتی از قرآن کریم منور می‌سازیم. امید به آن که نسیم آیات قرآن در متن زندگی روزمره ما جریان یابد؛ چراکه به فرموده مقام معظم رهبری، قرآن کتاب زندگی است؛ نه فقط کتاب تلاوت.

آیه ۱۰ سوره ممتحنه به همراه معنا و پیام‌های تفسیر نور این آیه به شرح زیر است:

 «یَا أَییّهَا الَّذِینَ آمَنُوا إِذَا جَاءَکُمُ الْمُؤْمِنَاتُ مُهَاجِرَاتٍ فَامْتَحِنُوهُنَّ ۖ اللَّهُ أَعْلَمُ بِإِیمَانِهِنَّ ۖ فَإِنْ عَلِمْتُمُوهُنَّ مُؤْمِنَاتٍ فَلَا تَرْجِعُوهُنَّ إِلَی الْکُفَّارِ ۖ لَا هُنَّ حِلٌّ لَهُمْ وَلَا هُمْ یَحِلُّونَ لَهُنَّ ۖ وَآتُوهُمْ مَا أَنْفَقُوا ۚ وَلَا جُنَاحَ عَلَیْکُمْ أَنْ تَنْکِحُوهُنَّ إِذَا آتَیْتُمُوهُنَّ أُجُورَهُنَّ ۚ وَلَا تُمْسِکُوا بِعِصَمِ الْکَوَافِرِ وَاسْأَلُوا مَا أَنْفَقْتُمْ وَلْیَسْأَلُوا مَا أَنْفَقُوا ۚ ذَٰلِکُمْ حُکْمُ اللَّهِ ۖ یَحْکُمُ بَیْنَکُمْ ۚ وَاللَّهُ عَلِیمٌ حَکِیمٌ»

ای مؤمنان! هنگامی که زنان باایمان [با جداشدن از همسرانشان] هجرت کنان [از دیار کفر] به‌سوی شما می‌آیند، آنان را [از جهت ایمان] بیازمایید، البته خدا خود به ایمان آنان داناتر است. پس اگر آنان را باایمان تشخیص دادید، آنان را به‌سوی کافران [که همسرانشان هستند] باز مگردانید، نه این زنان بر کافران حلال‌اند، و نه آن کافران بر این زنان حلال‌اند، و مهریه‌ای که همسران کافر به زنان مؤمن خود داده‌اند به آنان بپردازید، و بر شما گناهی نیست درصورتی‌که مهریه‌شان را به آنان بدهید، با آنان ازدواج کنید، و به عقد و پیوندهای زنان کافر [تان که به کفار پیوسته‌اند] پایبند نباشید [که آن عقد و پیوند باطل شده و وظیفه شما رهاکردن آنان است] و آنچه را شما [برای همسران مرتد و فراری خود که به کافران پناهنده شده اند] هزینه کرده‌اید [از کافران] بخواهید، و آنان هم باید آنچه را هزینه کرده‌اند از شما درخواست کنند؛ این حکم خداست که میان شما حکم می‌کند، و خدا دانا و حکیم است.

نکته‌ها

 یکی از بندهای قرارداد صلح حُدیبیه این بود که اگر مشرکی از مکه به مسلمانان مدینه پیوست، مسلمانان او را به مشرکان باز گردانند. این آیه می‌فرماید: مسئله بازگرداندن شامل زنان مهاجری که به مسلمانان پناهنده شده‌اند نمی‌شود.

این آیه از آیات حقوقی و اجتماعی قرآن است.

در این آیه، سیمای عدالت‌پرور مکتب اسلام جلوه می‌کند:

 اوّلًا زن هجرت کرده را تنها به حال خود رها نمی‌کند،

 ثانیاً حق شوهر کافری که زن خود را ازدست‌داده است، نادیده نمی‌گیرد و مهریّه‌ای را که پرداخت کرده به او باز می‌گرداند،

 ثالثاً نیاز غریزی و عاطفی زن را با فرمان «تنحکوهن» و نیاز مالی او را با فرمان «أُجُورَهُنَّ» تأمین می‌کند.

پیام‌ها

۱- زنان در انتخاب دین و انجام وظایف دینی تابع شوهر نیستند و حتّی می‌توانند برای حفظ دین خود هجرت نمایند. «جاءَکُمُ الْمُؤْمِناتُ مُهاجِراتٍ»

۲- هر کجا که خطر جاسوسی و امثال آن هست، گزینش و آزمایش لازم است. «فَامْتَحِنُوهُنَّ»

۳- سلطه و حکومت کافر بر مسلمان ازهرجهت ممنوع است، خواه سیاسی و اجتماعی باشد که قرآن می‌فرماید: لَنْ یَجْعَلَ اللَّهُ لِلْکافِرِینَ عَلَی الْمُؤْمِنِینَ

 انتهای خبر/