به گزارش گروه فرهنگی پایگاه خبری تحلیلی «شیرازه»، از این پس هر روز را با یاد و خاطره شهیدان عزیزمان، پرچم‌دار آزادی و عزت ایران اسلامی خواهیم ساخت و در پرتو فداکاری‌های آنان، راه صدق و ایثار را برای نسل‌های آینده روشن‌تر خواهیم کرد.

محمدابراهیم همّت در ۱۲ فروردین ۱۳۳۴ ه.ش در شهرضای اصفهان در خانواده بسیار متدیّن به دنیا آمدند.

 ایشان مردی عارف، و ایثارگری سلحشور و اسوه‌ای برای دیگران بودند که جز خدا به چیز دیگری فکر نمی‌کردند و به عشق رسیدن به هدف متعالی و کسب رضای خداوند، شب و روز تلاش می‌کردند و سخت‌ترین و مشکل‌ترین مسئولیت‌ها را باکمال خوش‌رویی و اشتیاق و آرامش خاطر می‌پذیرفتند.

ایشان در دوران تحصیلش از هوش و استعداد فوق‌العاده‌ای برخوردار بودند و در دوران تحصیل و حتّی در تعطیلات تابستانی هم مشغول به کار می‌شدند تا خرج و مخارج خود را دربیاورد و از این راه به خانواده‌شان کمک می‌کردند.

محمدابراهیم با تمام‌کردن دورهٔ دبیرستان خود و گرفتن دیپلم با نمرات عالی وارد دانشسرای اصفهان شدند و تحصیلاتشان را ادامه دادند و بعد از گرفتن مدرک تحصیلی به سربازی رفتند و بعد از تمام‌کردن دوره‌ای سربازی به زادگاهشان شهرضا برگشتند و در روستاهای اطراف مشغول به تدریس شدند.

محمدابراهیم همّت در این دوران نیز با تعدادی از روحانیّون متعهد و انقلابی ارتباط پیدا کردند و در اثر مجالست با آن‌ها باشخصیت حضرت امام رحمه‌الله علیه بیشتر آشنا شدند.

 به دنبال این آشنایی و شناخت، سعی می‌کردند تا در محیط مدرسه و کلاس درس، دانش‌آموزان را با معارف اسلامی و اندیشه‌های انقلابی حضرت امام رحمه‌الله علیه و یارانش آشنا کنند.

محمدابراهیم همّت در تشویق و ترغیب دانش‌آموزان به مطالعه و کسب بینش و آگاهی، سعی فراوانی داشتند و این موضوع سبب شد که چندین نوبت از طرف ساواک به ایشان اخطار داده شود.

 ولی دل نترس و شجاع ایشان به همهٔ آن اخطارها بی‌اعتنا بود و هدف و راهش را بدون اندک ترس ادامه می‌دادند و از تربیت شاگردان خود لحظه‌ای غافل نمی‌شدند.

با گسترش تدریجی انقلاب اسلامی، محمدابراهیم، پرچم‌داری جوانان مبارز شهرضا را برعهده گرفتند. پس از انتقال او به شهرضا برای تدریس در مدارس شهر، ارتباطش با حوزهٔ علمیهٔ قم برقرار شد و به طور مستمر برای گرفتن رهنمود، ملاقات با روحانیّون و دریافت اعلامیِه و نوار به قم رفت و آمد می‌کردند.

محمدابراهیم همّت پس از پیروزی انقلاب در جهت ایجاد نظم و دفاع از شهر و راه‌اندازی کمیتهٔ انقلاب اسلامی شهرضا نقش اساسی داشتند و از جمله کسانی بودند که سپاه شهرضا را با کمک دو تن از برادران خود و سه تن از دوستانشان تشکیل دادند.

 آن‌ها باتدبیر و درایت و نفوذ خانوادگی که در شهر داشتند، مکانی را به‌عنوان مقرّ سپاه در اختیار گرفته و مقادیر قابل‌توجهی سلاح از شهربانی شهر به آنجا منتقل کردند و از طریق مردم، سایر مایحتاج و نیازمندی‌ها را رفع کردند.

به‌تدریج عناصر حزب‌اللهی به عضویِت سپاه در آمدند و هنگامی که مجموعهٔ سپاه سازمان پیدا کرد، ایشان مسئولیّت روابط‌عمومی سپاه را به عهده گرفتند.

 از کارهای اساسی ایشان در این مقطع، سامان‌بخشیدن به فعالیت‌های فرهنگی، تبلیغی منطقه بود که در آگاه‌ساختن جوانان و ایجاد شور انقلابی تأثیر به سزایی داشتند.

حضور ایشان در عملیات‌های مهمّی مانند عملیّات فتح‌المبین، عملیّات بیت‌المقدس، عملیات رمضان، عملیات خیبر و فرماندهی عملیّات خیبر و رمضان با ایشان بوده است.

 محمدابراهیم همّت در عملیات پیروزمند بیت‌المقدس در سِمَت معاونت تیپ محمّد رسول‌الله صلی‌الله و علیه و آله و سلم فعالیّت و تلاش تحسین برانگیزی را در شکستن محاصرهٔ جادهٔ شلمچه - خرّمشهر انجام دادند و به حق، می‌توان گفت که او و یگان تحت امرش سهم به سزایی در فتح خرّمشهر داشته‌اند و با اینکه منطقهٔ عملیاتی، دشت بود، حاج همّت با استفاده از بهترین تدبیر نظامی به نحو مطلوبی فرماندهی کردند.

متن وصیت محمدابراهیم همت

 به نام خدا

 نامی که هرگز از وجودم دور نیست و پیوسته با یادش آرزوی وصالش را در سر داشتم.

سلام بر حسین علیه‌السلام سالار شهیدان اسوه و اسطورهٔ بشریت.

 مادر گرامی و همسر مهربانم، پدر و برادران عزیزم!

 درود خدا بر شما باد که هرگز مانع حرکتم در راه خدا نشدید، چقدر شماها صبورید، خودتان می‌دانید که من چقدر به شهیدان عشق می‌ورزیدم. غنچه‌هایی که کبوترانی که همیشه در حال پرواز به‌سوی ملکوت اعلایند.

الگو و اسوه‌هایی که معتقد به دادن جان برای گرفتن بقا و حیات ابدی و نزدیکی با خدای؛ چرا که «ان الله اشتری من المومنین».

من نیز در پوست خود نمی‌گنجم. گمشده‌ای دارم و خویشتن را در قفس محبوس می‌بینم و می‌خواهم از قفس به در آیم. سیم‌های خاردار مانع هستند. من از دنیای ظاهرفریب مادیّات و همهٔ آنچه که از خدا بازم می‌دارد، متنفّرم هوای نفس، شیطان درون و خالص نشدن.

در طول جنگ برادرانی که در عملیّات شهید می‌شدند، از قبل سیمایشان روحانی و نورانی می‌شد و هر بی‌طرفی احساس می‌کرد که نوبت شهادت آن برادر فرارسیده است.

عزیزانم! این بار دوم است که وصیت‌نامه می‌نویسم، ولی لیاقت ندارم و معلوم است که هنوز در بند اسارتم هنوز خالص نشده‌ام و آلوده‌ام.

از شروع انقلاب در این راه افتادم و پس از پیروزی انقلاب نیز سپاه را پناهگاه خوبی برای مبارزه یافتم. ابتدا در گیری با ضدانقلاب و خوانین در منطقهٔ شهرضا «قمشه» و سمیرم سپس شرکت در خوزستان و جریان گروهک‌ها در خرّمشهر. پس از آن سفر به سیستان و بلوچستان «چابهار و کنارک» و بعداً حرکت به‌طرف کردستان دقیقاً دو سال در کردستان هستم. مثل این است که دیگر جنگ با من عجین شده است.

خداوند تا کنون لطف زیادی به این سراپا گنه، کرده و توفیق مبارزه در راهش را نصیبم کرده است. اکنون من می‌روم با دنیایی انتظار، انتظار وصال و رسیدن به معشوق.

ای عزیزان من! توجّه کنید:

۱- اگر خداوند فرزندی نصیبم کرد با این که نتوانستم در طول دورانی که همسر انتخاب کردم، حتّی یک هفته خانه باشم، دلم می‌خواهد او را علی‌وار تربیت کنید.

همسرم انسان فوق‌العاده‌ای است او صبور است و به زینب عشق می‌ورزد او از تربیت‌کردن صحیح فرزندم لذّت خواهد برد؛ چون راهش را پیدا کرده است.

اگر پسر به دنیا آورد، اسم او را مهدی و اگر دختر به دنیا آورد، اسم او را مریم بگذارید؛ چون همسرم از این اسم خوشش می‌آید.

۲-امام مظهر صفا پاکی و خلوص و دریایی از معرفت است. فرامین او را موبه‌مو اجرا کنید تا خداوند از شما راضی باشد؛ زیرا او ولی‌فقیه است و در نزد خدا ارزش والایی دارد.

۳-هر چه پول دارم اول بدهی مکهٔ مرا به پیگیری سپاه تهران ستاد مرکزی بدهید و بقیّه را همسرم هر طور خواست خرج کند.

۴-ملّت ما ملّت معجزه‌گر قرن است و من سفارشم به ملّت، تداوم بخشیدن به راه شهیدان و استعانت به درگاه خداوند است، تا این انقلاب را به انقلاب حضرت مهدی عجل‌الله تعالی فرجه الشریف وصل نماید و در این تلاش پیگیر مسلماً نصر خدا شامل حال مؤمنین است.

۵-از مادر و همهٔ فامیل و همسرم اگر به‌خاطر من بی‌تابی کنند، راضی نیستم. مرا به خدا بسپارید و صبور و شجاع باشید.

انتهای خبر/