کاهش ۳۰ تا ۳۵ درصدی تولید گندم نسبت به سال گذشته
به گزارش گروه اقتصادی پایگاه خبری تحلیلی «شیرازه»، مدیرعامل بنیاد ملی گندمکاران میگوید کاهش ۳۰ تا ۳۵ درصدی تولید گندم در بسیاری از مناطق، دستیابی به خودکفایی را با تردید مواجه کرده و نگرانی کشاورزان را به دنبال داشته است.
سال زراعی جاری برای گندمکاران با چالشهای متعددی همراه بوده است. کاهش بارندگیها، خشکسالی شدید، افزایش هزینههای تولید و تأخیر در تأمین نهادههای کشاورزی منجر به کاهش چشمگیر عملکرد گندم در بسیاری از مناطق کشور شده است.
بر اساس اعلام مسئولان، در برخی استانها کاهش تولید تا ۳۵ درصد گزارش شده که این شرایط، دستیابی به خودکفایی در تولید گندم را با تردیدهای جدی مواجه کرده است.
از سوی دیگر، قیمت خرید تضمینی که با هزینههای تولید همخوانی ندارد، نگرانیهایی را در بین گندمکاران ایجاد کرده است.
کاهش تولید گندم و تأثیر آن بر خودکفایی
در این زمینه علیقلی ایمانی، مدیرعامل بنیاد ملی گندمکاران، در گفتوگو با میزان در رابطه با تولید گندم در سال زراعی جاری اظهار کرد: خشکسالی و تغییرات اقلیمی، سطح زیر کشت گندم را در سال زراعی جاری بهشدت کاهش داده است.
وی افزود: در برخی مناطق از جمله شمال استان گلستان، سطح قابلتوجهی از مزارع بهطور کامل از بین رفتهاند و در سایر نقاط کشور نیز کاهش ۳۰ تا ۳۵ درصدی تولید نسبت به سال گذشته مشاهده میشود.
نیاز سالانه کشور به گندم حدود ۱۲ میلیون تن است که سال گذشته در بخش خبازی و صنعت، خودکفایی حاصل شد.
مدیرعامل بنیاد ملی گندمکاران، با اشاره به شرایط نامساعد امسال، گفت: باتوجهبه کاهش تولید، بعید است امسال حتی در بخش خبازی نیز بتوانیم به خودکفایی برسیم.
مشکلات گندمکاران
به گفته ایمانی، در مناطق دیم که حدود ۴ میلیون هکتار از اراضی گندم کشور را شامل میشود، بارندگی فاکتور تعیینکنندهای است و اگر بارندگی نباشد، استفاده از کود، ریز مغذیها، علفکشها و قارچکشها نیز تأثیری ندارد.
وی به تأخیر در تأمین کودهای مورد نیاز گندمکاران اشاره کرد و گفت: به دلیل ناترازی در تأمین برق و گاز، عملکرد برخی پتروشیمیها با مشکلاتی مواجه شد و نتوانستند کود مورد نیاز را تولید کنند. این موضوع باعث شد تغذیه مناسب برای مزارع گندم فراهم نشود.
مدیرعامل بنیاد ملی گندمکاران افزایش قیمت نهادههای کشاورزی را یکی دیگر از مشکلات تولید عنوان کرد و افزود: قیمت سموم، علفکشها و قارچکشها تحتتأثیر نرخ ارز، ۴ تا ۵ برابر افزایش یافت و بسیاری از کشاورزان توان مالی خرید این مواد را نداشتند که باعث شد سمپاشی در بسیاری از مزارع انجام نشود و این موضوع بر کاهش عملکرد گندم تأثیر گذاشت.
ایمانی با اشاره به قیمت ۲۰ هزار و ۵۰۰ تومانی خرید تضمینی گندم در سال جاری اظهار کرد: این رقم با هزینههای تولید همخوانی ندارد.
وی ادامه داد: در شهریور ۱۴۰۳ که این قیمت مصوب شد، تورم ۳۴.۲ درصد بود، اما افزایش هزینههای تولید از جمله رشد ۳ برابری برق کشاورزی، رشد ۲ و نیم برابری کود و حملونقل، باعث شده سود کشاورزان به حداقل برسد.
مدیرعامل بنیاد ملی گندمکاران گفت: بر اساس محاسبات این بنیاد، پس از کسر هزینههای تولید، تنها ۱۴ هزار و ۵۰۰ تومان برای هر کیلوگرم گندم به کشاورز میرسد که حتی هزینههای تولید را نیز پوشش نمیدهد.
ایمانی ادامه داد: این موضوع باعث شده بسیاری از گندمکاران ترجیح دهند محصول خود را بهجای دولت، به دلالان و واسطهها بفروشند.
وی با بیان اینکه نمایندگان مجلس و کمیسیون کشاورزی خواستار افزایش قیمت خرید تضمینی گندم به ۲۴ هزار تومان، هستند اظهار کرد: اگر هزینههای تولید سالانه افزایش مییابد، قیمت خرید تضمینی نیز باید متناسب با آن اصلاح شود، اما تاکنون اقدام عملی در این زمینه صورت نگرفته است.
وی همچنین به تأخیر در پرداختهای خرید تضمینی اشاره کرد و افزود: از ۵ فروردین ۱۴۰۴ برداشت و خرید گندم آغاز شده، اما هنوز هیچ پرداختی به کشاورزان انجام نشده است. این تأخیرها انگیزه گندمکاران را برای فروش محصول به دولت کاهش میدهد. این در صورتی است که طبق قانون باید ۴۸ ساعت پس از خرید محصولات مبلغ آن بهحساب کشاورزان پرداخت شود.
در چنین شرایطی، ضروری است سیاستگذاران با بازنگری در قیمتگذاری و تسهیل پرداختها، از کشاورزان حمایت کنند تا چرخه تولید گندم در کشور با اختلال بیشتری مواجه نشود.
انتهای خبر/