به گزارش گروه فرهنگی پایگاه خبری تحلیلی «شیرازه»، شهید سید احمد پلارک فرزند عباس متولد ۷ اردیبهشت ۱۳۴۴ و اصالتاً تبریزی بود. در شش‌سالگی پدر را از دست داد و چون تک پسر خانواده بود علاوه بر تحصیل، بار مسئولیّت خانواده را نیز برعهده گرفت و تن به کار داد و توانست خواهرانش را در ازدواج یاری دهد. او در خیابان ایران میدان شهدا و در محله‌ای مذهبی زندگی می‌کرد مسجد حاج‌آقا ضیاءآبادی"علی بن موسی الرّضا" مأمن همیشگی‌اش بود. وی دائماً به منطقه می‌رفت.

شهید احمد پلارک شبیه به یکی از سربازان پیامبر در صدر اسلام، "حنظله‌ی غسیل الملائکه" است. "غسیل الملائکه" به کسی می‌گویندکه ملائکه غسلش داده باشند.

در تاریخ اسلام آمده که حنظله‌ی غسیل‌الملائکه که از یاران جوان پیامبر بود، شب قبل از جنگ احد ازدواج می‌کند و در حجله می‌خوابد فردا صبح، زمانی که لشکر اسلام به سمت احد حرکت می‌کرد برای رسیدن به سپاه بسیار عجله کرد و بنابراین ترسید که غسل کند. او در این جنگ شهید شد و ملائکه از طرف خدا آمدند و او را با آب بهشتی غسل دادند. پیکر او بوی عطر گرفته بود که بعد، پیامبر بالای پیکر او آمد و از این واقعه خبر داد. شاید به همین خاطر باشد که همیشه قبر شهید پلارک نیز خوش‌بو و عطرآگین است...

 ۲۲ فروردین‌ماه ۱۳۶۶ در حال نظافت سرویس‌های پایگاه بود، در یک حمله هوایی، موشکی به پایگاه اثابت می‌کند و احمد زیر آوار می‌ماند. بعد از بمباران، هنگامی که امدادگران در حال جمع‌آوری زخمی‌ها و شهیدان بودند، متوجّه می‌شوند که بوی شدید گلابی از زیر آوار می‌آید وقتی آوار را کنار می‌زدند با پیکر پاک این شهید رو برو می‌شوند که غرق در بوی گلاب بود. هنگامی که پیکر آن شهید را دربهشت‌زهراا تهران، در قطعه ۲۶، ردیف ۳۲، شماره ۲۲ به خاک می‌سپارند همیشه بوی گلاب تا چند متر اطراف مزار این شهید احساس می‌شود و نیز سنگ قبر این شهید همیشه نمناک می‌باشد به‌طوری‌که اگر سنگ قبر شهید پلارک را خشک کنید، از آن طرف سنگ از گلاب مرطوب می‌شود

متن وصیت‌نامه شهید «سید احمد پلارک» به شرح زیر است:

 بسم اللّه الرّحمن الرّحیم

 ستایش خدای را که ما را به دین خود هدایت نمود و اگر ما را هدایت نمی‌کرد، ما هدایت نمی‌شدیم.

 السلام علیک یا ثاراللّه؛ ای چراغ هدایت و کشتی نجات، ای رهبر آزادگان، ای آموزگار شهادت بر حرّان، ای که زنده کردی اسلام را با خونت و با خون انصار و اصحاب باوفایت، ای که اسلام را تا ابد پایدار و بیمه کردید.

 یا حسین علیه‌السلام دخیلم، آقاجانم وقتی که ما به جبهه می‌رویم به این نیّت می‌رویم که انتقام آن سیلی که آن نامردان بر روی مادر شیعیان زده، برای انتقام آن بازوی ورم کرده و گرفتن انتقام آن سینهٔ سوراخ شده می‌رویم، سخت است شنیدن این مصیبت‌ها.

 خدایا به ما نیرویی و توانی عنایت کن تا بتوانیم برای یاری دینت به کار ببندیم. خدایا به ما توفیق اطاعت و فرمان‌برداری به این رهبر و انقلاب عنایت بفرما. خدایا توفیق شناخت خودت آن طور که شهدا شناختند به ما عطا فرما و شهدا را از ما راضی بفرما و ما را به آن‌ها ملحق بفرما .

 خدایا عملی ندارم که بخواهم به آن ببالم، جز معصیت چیزی ندارم و اللّه اگر تو کمک نمی‌کردی و تو یاریم نمی‌کردی به اینجا نمی‌آمدم و اگر تو ستارالعیوبی را بر می‌داشتی، می‌دانم که هیچ‌کدام از مردم پیش من نمی‌آمدند، هیچ، بلکه از من فرار می‌کردند حتّی پدر و مادرم. خدایا به کرمت و مهربانی‌ات ببخش، آن گناهانی که مانع از رسیدن بنده به تو می‌شود. الهی العفو...

 مادر! توجّه کن! اگر من به زیارت امام رضا علیه السلام می‌رفتم، مگر شما نگران بودید؛ بلکه خوشحال بودید که به زیارت و پابوس امام خویش رفتم. حال شما اصلاً نباید نگران باشید؛ چراکه من به زیارت خدایم و خالق و معشوقم می‌روم. پس همچون مادران شهیدپرور، استوار و محکم باش و هر کس خواست کار خلافی، بر ضدانقلاب انجام دهد، جلویش بایست، حتّی اگر از نزدیک‌ترین کسان باشند.

 بر روی قبرم فقط و فقط بنویسید (امام دوستت دارم و التماس دعا دارم) که می‌دانم بر سر قبرم می‌آید.

 ظهر عاشورا ۱۴۰۶ ه.ق. مصادف با ۲۴ /۶/ ۱۳۶۵

 سید احمد پلارک

انتهای خبر/